Καταρχάς ζητάμε συγγνώμη για την τιμή των εισιτηρίων. Είναι η πρώτη μας φορά στην Ελλάδα και δεν ήταν υπό τον έλεγχό μας. Δε θα επιτρέψουμε να ξανασυμβεί. Να ξέρετε ότι εμείς απλώς θέλαμε να εισπράξουμε ένα ελάχιστο ποσό για να καλύψουμε τα έξοδά μας. Δε θέλαμε να χάσουμε αλλά ούτε και να κερδίσουμε, αλλά…

Επίσης ζητάμε συγγνώμη από τα 200 άτομα που δεν μπόρεσαν να μπουν μέσα. Ούτε οι οργανωτές ούτε εμείς φανταζόμασταν ότι ο κόσμος θα είχε τέτοιες προσδοκίες για τις συναυλίες μας, αλλιώς θα είχαμε κλείσει μεγαλύτερη αίθουσα με καλύτερο ήχο. Την άλλη φορά…

Η αίθουσα τελικά ήταν μικρή, ο ήχος ήταν μέχρι τέρμα και το κοινό ήταν αφοσιωμένο σε μας 100% από την αρχή. Τι ωραίο αίσθημα, τι υπέροχο κοινό, ήμασταν σαν στο σπίτι μας, περάσαμε καταπληκτικά και μας ξάφξνιασε τέτοιο καλωσόρισμα. Ο κόσμος ήταν πανέμορφος και όλοι ανεξαιρέτως ήμασταν συντονισμένοι στην ενέργεια και τη ζεστασιά του κόσμου που μας έκανε να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό. Πώς φαίνεται το μουσικό επίπεδο αυτής της χώρας, η αίσθηση του ρυθμού… Υπήρχαν στιγμές που κρατούσαν το τέμπο χτυπώντας τα χέρια τους, χωρίς να χάνουν καθόλου το ρυθμό.

Το “ρεσπίρα” για παράδειγμα, που είναι ένας ασύμμετρος ρυθμός με 12 χρόνους (2+2+3+3+2), πάντα μπερδεύει τον ακροατή, αλλά εδώ το χόρευε σχεδόν όλος ο κόσμος… Χόρευαν μέχρι και τη μπουλερία και το τανγκίλιο. Ολέ ολέ!

Primero de todo disculparnos con el personal por el precio de la entrada, es nuestra primera vez en Grecia y no teníamos control de ello, no permitiremos que vuelva a pasar. Que sepáis que nosotros venimos por los mínimos que podemos para no perder ni ganar, por los sueldos y ya pero…

También disculparnos a los 200 que no pudieron entrar, no imaginaban los promotores ni nosotros tampoco, que hubiera tanta expectativa hacia nuestros conciertos, sino, se hubiera podido hacer una sala más grande y con mejor sonido. También a la próxima…

La sala se quedó pequeña, el sonido lo tuvimos que exprimir hasta casi más allá de su límite y el público estuvo conectado al 100% desde el principio. Que buena onda, que bien la gente, era como estar en casa, nos lo pasamos que te cagas y nos sorprendimos con una acogida increíble. La gente se veía super guapa toda, y todos nosotros sin excepción vibramos con la energía y el calor del personal que nos hizo sacar el máximo de nosotros mismos. Como se nota el nivel musical de este país, la comprensión del compás, había momentos que llevaban el tempo con las palmas con cualquier ritmo y sin perderse en absoluto.

El respira mismo que es un 12 asimétrico con los tiempos fuertes en 2+2+3+3+2, que siempre se queda el personal mas bien embobado y medio despistado, acá lo bailaba casi todo el mundo… y hasta las bulerías y los tanguillos. Óle, Óle….

Kresten

First of all, our personal apologies for the entry price, it’s our first time in Greece and we didn’t have any control over it. We will not let it happen again. We, ourselves, came for a minimum price and just barely broke even, so…

Also, we are sorry to the 200 who came and could not enter, neither we nor the promoters imagined that there was this much expectation for the show, or else we would’ve gotten a bigger venue with better sound. Again, next time…!

While room was small, we pushed the sound to the limit and the audience was 100% connected from the beginning. That good pure energy, the wonderful people, it was like playing in our own house, we thoroughly enjoyed ourselves and received an absolutely amazing welcome. Really, just beautiful people and every one of us, without exception, was totally in tune with the energy and heat of the crowd who drove us to bring out our very best. The musical level in this country is so impressive, the understanding of the compás, there were moments when they kept time with handclaps, in any rhythm, without losing the beat.

Respira, for example, is a 12 asymmetrical with strong times in 2+2+3+3+2, which totally confuses the average listener, but here they all danced and just got it… and even the bulerías and the tanguillos. Óle, Óle….

Kresten